🔵ได้มีโอกาสอ่านหนังสือเล่มหนึ่งที่พูดถึงเรื่องกีฬาฤดูหนาวที่เรียกว่า “เคอร์ลิ่ง” (Curling) เข้าใจว่าท่านผู้อ่านหลายท่านอาจเคยผ่านหูผ่านตามาบ้าง สนามแข่งขันจะเป็นลานนำ้แข็งยาวๆ สุดปลายทางจะเป็นวงกลมใหญ่สีน้ำเงิน ตรงกลางเป็นสีแดง ☃️❄️

🔵กติกาจะคล้ายกับกีฬาเปตอง นักกีฬาจะต้องปล่อยให้ลูกหินไหลไปเรื่อยๆ ระหว่างทางต้องมีการขัดๆถูๆลานน้ำแข็ง เพื่อให้ลูกหินที่ว่าไปหยุดตรงกลายวงกลมสีแดง โดยที่ต้องไม่ไปสัมผัสหรือโดนลูกหินเพื่อบังคับทิศทาง  หน้าที่อีกอย่างของเราก็คือถ้ามีลูกหินของคู่แข่งอยู่ในวงกลมอยู่แล้ว ก็ต้องชนให้กระเด็นหลุดออกไป❄️❄️

🔵กำลังนึกแปลกใจว่า เออ...แบบนี้มันเป็นกีฬาได้ด้วยหรือ แค่ขัดๆถูๆ พื้นเนี่ยนะ ผมชอบสีหน้าของผู้เล่นแต่ละคน ที่เอาเป็นเอาตายกับการถูพื้นที่ว่า แม้จะเป็นงานที่ดูเบสิคมากก็ตาม❄️❄️

--------------------------------------------------

🟢พอดูจบ อยากจะย้อนกลับมาเรื่องธุรกิจ ถ้าเปรียบว่าลูกหินที่ว่าคือบริษัทฯเราที่กำลังเคลื่อนตัวไปข้างหน้า เพื่อให้ถึงเป้าหมาย อาจจำเป็นต้องแย่งพื้นที่ Market Share แน่นอนถ้าแต่ละคนไม่สามารถขยายตลาดให้โตขึ้น มันก็ต้องแย่งชิงพื้นที่ตรงกลางโดยการกระแทกคู่แข่งให้ออกนอกพื้นที่ที่มีอยู่เท่าเดิมนั่นแหละ 

🟢ผู้บริหาร ผู้นำ คงเหมือนนักกีฬานั่นแหละ ต้องลงมือถูๆไถๆ หรือเอาอุปสรรคออกจากเส้นทาง พร้อมทั้งต้องรับมือกับคู่แข่ง เพื่อให้ทั้งองค์กรไปให้ถึงเป้าหมายให้ได้โดยสะดวก

🟢เห็นหลายองค์กรที่ไม่สามารถไปถึงเป้าหมายได้ ก็เพราะตัวผู้นำเอง คือแทนที่จะเอาอุปสรรคออกจากเส้นทาง กลับสร้างความยุ่งยากให้มากกว่าเดิมซะงั้น เช่น

✅ออกระเบียบหยุมหยิมที่บีบทีมจนทำงานลำบาก

✅ฟังผู้ถือหุ้นที่อยากจะได้แต่กำไรสูงๆ กดเงินเดือนลูกน้องจนอยู่ไม่ได้

✅รวยมากเกินเลยไม่อยากทำงาน ปล่อยให้คนสนิทมีอำนาจสั่งการแทน

✅ไม่ยอมใช้เทคโนโลยี่ แม้โลกจะเปลี่ยนยุคเปลี่ยนสมัยไปแล้วก็ตาม

✅ยึดติดแต่ความสำเร็จเดิมๆ ไม่ยอมปรับ Mindset การบริหาร

สิ่งเหล่านี้อาจจะเป็นหน้าที่ที่ “ผู้นำ” หลายคนอาจลืมไปครับ

บทความนี้ไม่มีลิขสิทธิ์ สามารถเผยแพร่ได้ตามสะดวก

-บุ้ง ดีดติ่งหู-

Marketing&Sales Consultant

Underdog Academy

Line id: wichawut_boong

Email: [email protected]