ถ้าท่านผู้อ่านเป็น SMEs ขนาดเล็กๆแล้วอยากจะสร้างแบรนด์หรือตราสินค้า แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง จะไปจ้างบริษัทฯเอเจนซี่เพื่อให้เขามาวาง Concept ให้ตอนนี้บริษัทฯก็ยังไม่มีเงินขนาดนั้น 

เลยอยากจะแชร์ไอเดียในการสร้างแบรนด์อย่างง่ายๆ เพื่อให้เป็นกรอบความคิดเบื้องต้น ประมาณนี้

คำว่า “แบรนด์” ไม่ได้หมายถึงแค่โลโก้ หรือตราสินค้าอย่างเดียว แบรนด์จะประกอบด้วยสองส่วนที่สำคัญ

1️⃣ส่วนที่จับต้องได้เห็นได้ เช่น โลโก้, สโลแกน

2️⃣ส่วนที่จับต้องไม่ได้ แต่ต้องรู้สึกได้ เช่น ความรู้สึกของกลุ่มเป้าหมายกับแบรนด์ของเรา, ความรู้สึกแบรนด์ของเราเมื่อเทียบกับคู่แข่ง ทั้งทางตรง และทางอ้อม

“แบรนด์”เปรียบเสมือนคนจริงๆคนหนึ่ง ที่ต้องมีบุคลิกลักษณะเป็นการเฉพาะ เพราะคนแต่ละคนย่อมจะไม่เหมือนกัน 

✅ดังนั้นแต่ละแบรนด์ต้องมีความ “แตกต่าง”

หลักพื้นฐานในการสร้าง “ความแตกต่าง” โดยส่วนตัว มักเริ่มต้นกระบวนการคิดง่ายๆ มาจาก  3 แหล่งใหญ่ๆก่อนเสมอ ได้แก่

✅ตัวสินค้า (Product Differentiate)

✅ตัวบริษัทฯที่เป็นเจ้าของสินค้า (Company Endorsement)

✅ตัวเจ้าของบริษัทฯ (Personal Branding)

“ความแตกต่าง”ทั้ง 3 แหล่ง ในยุคปัจจุบันนิยมใช้เครื่องมือตัวหนึ่งในการเชื่อมโยงกลุ่มเป้าหมาย กับ แบรนด์ นั่นก็คือ “Story Telling” หลักการใหญ่ก็คือต้องมีการ “ปั้นเรื่องราว” ให้ชวนติดตาม 

♨️⚠️แต่ต้องอยู่ภายใต้กรอบของ “ความจริง”

⛔️การปั้นเรื่องราว ที่ไม่อยู่พื้นฐานของความจริง หรือแต่งแต้มจนเกินเลยไปมาก จะยิ่งเพิ่มความเสี่ยงให้กับความล่มสลายของแบรนด์ในอนาคต

วันนี้อยากจะเล่าให้ฟังถึงเทคนิคง่ายๆในการสร้างแบรนด์ โดยตั้งต้นมาจาก “ตัวสินค้า” ซึ่งเชื่อว่าเป็นใครก็ทำได้ เพียงแต่มองให้ออก และมุ่งมั่นที่จะทำเท่านั้น

ขออนุญาตไม่ยกตัวอย่างจากแบรนด์ที่ประสบความสำเร็จแล้ว เพราะ “พูดอีกก็ถูกอีก” เหมือนเป็นการใบ้หวยบอกเลขท้าย 3 ตัว ตอนห้าโมงเย็น

หลังจากเพิ่งประกาศไปหยกๆ...เมื่อตอนบ่ายสามครึ่ง

ไม่นานมานี้ได้มีโอกาสไปออกตลาดที่ อ.น้ำปาด จ.อุตรดิตถ์ พอเที่ยงเลยออกไปหาอะไรกินซักหน่อย 

คนในพื้นที่แนะนำว่าถ้าอยากกินอะไรง่ายๆ แนะนำให้ไปร้านนี้เลย เป็นร้านที่ไม่มีชื่อร้าน แต่ก๋วยเต๋ยวชามใหญ่มาก

ตัวเองก็แปลกใจ เพราะธรรมดาก๋วยเตี้ยวกินทีไรมักจะไม่อยู่ท้อง ซักบ่ายสี่โมงกระเพาะมันจะเร่ิมเรียกร้องความเป็นธรรมแล้ว

พอไปเจอป้ายหน้าร้าน เขาก็เขียนเมนูด้วยภาษาธรรมดาๆ มีให้เลือกไซส์อยู่สี่ขนาด ธรรมดา, ใหญ่, พิเศษ 

และไซส์ใหญ่สุด “โคตรใหญ่พิเศษ”

น้องที่ไปด้วยที่เป็นคนพื้นที่ก็เตือนเป็นนัยๆแล้วว่า ถ้าจะว่ากันตามขนาดตัวของผมแล้ว สั่งแค่ไซส์ “พิเศษ” ก็น่าจะเอาอยู่ ถ้าอัพเวลเป็นไซส์ใหญ่กว่านี้พี่กินคงกินไม่หมดแน่ เลยเชื่อตามนั้น

ไซส์พิเศษหมายถึง เส้นก็ตามปรกติผมก็สั่งเส้นเล็ก ส่วนเนื้อสัตย์ก็เลือกตามสะดวกเลือกได้สองอย่าง เลยเลือกเป็นกระดูกหมู กับไก่ตุ๋น

ก็จริงอย่างที่เจ้าถิ่นเขาเตือนไว้ พอเขาเอามาเสริฟเท่านั้นแหละครับ งานนี้มีถึงกับตะลึง

อย่างแรกชามก๋วยเตี๋ยวใหญ่มากเกิดมาเพิ่งเคยเห็น ไซส์ที่ผมสั่งประมาณว่าเล็กกว่าอ่างล้างหน้านิดนึง เสียดายถ้าติดหัวก๊อกเพื่อเติมน้ำซุปมาด้วยน่าจะดีไม่น้อย

ส่วนเพื่อนอีกคนสั่งไซส์ “โคตรใหญ่พิเศษ” บอกได้เลยว่างานน้องๆอ่างจากุชชี่ครับ แค่ไม่มีฟองปุดๆพ่งออกมารอบตัวชามแค่นั้นเอง

เห็นว่าชามก๋วยเตี๋ยวที่นี่ต้องสั่งทำพิเศษมาจากลำปาง เพราะไม่มีใครเขาบ้าทำไซส์ยักษ์ขนาดนี้ ถ้าจะสั่งทำอ่างล้างหน้าขนาดเล็กหน่อยก็ว่าไปอย่าง

คราวนี้มาถึงเนื้อไก่ กับ เนื้อหมูบ้างที่เป็นองค์ประกอบหลักของก๋วยเตี๋ยวชามยักษ์นี้ 

ตอนแรกคิดว่าเนื้อไก่อย่างเก่งก็ให้มาเป็นน่องไก่ง่อยๆซักอัน แล้วถ้าเป็นกระดูกหมูก็น่าจะหั่นให้มาไม่เกิน 3-4 ท่อน

ที่ไหนได้...ผมได้ไก่มาเกือบครึ่งตัว กับ เนื้อหมูติดกระดูกจัดมาเต็มๆทั้งท่อนครับ เข้าใจว่าถ้าได้กระดูกอ่อนกว่านี้ซักนิดเดียวคงหาส่วนดีๆซักหน่อย แซะบางส่วนเก็บไปให้คลีนิคเสริมสวย 

แล้วให้คุณหมอผ่าตัดมาเสริมจมูกได้เลย โดยไม่ต้องพึ่งแท่งซีลีโคน

จากทั้งหมดที่เล่ามานี้เห็นได้เลยว่าที่นี่มีความพิเศษอยู่เต็มไปหมด แต่เสียดายมองไม่เห็นชื่อร้าน และไม่เห็นความพิเศษของเมนูที่นี่

ถ้ามีโอกาสเป็นนักการตลาดที่นี่ ผมจะลงทุนทำป้ายขนาดยักษ์วางไว้หน้าร้าน แล้วเขียนว่า

✅“ก๋วยเตี๋ยวจากุชชี่”...ของดีเมืองน้ำปาด...

✅กินเที่ยงวัน อิ่มยันเที่ยงคืน...

???

บทความนี้ไม่มีลิขสิทธิ์เผยแพร่ได้ตามสะดวก

-บุ้ง ดีดติ่งหู-

Marketing&Sales Consultant

The Underdog Marketing

Line id: wichawut_boong

Email: [email protected]