วันก่อนระหว่างขับรถอยู่บนทางด่วน...
ตัวผมเองก็อาศัยเลนตรงกลางเป็นที่อยู่อาศัย...
ตอนนั้น..รถแน่นหน่อยๆแต่ไม่ถึงกับไม่ขยับ...
ก็ขับตามรถคันหน้าไม่เรื่อยๆ...
แว๊บหนึ่ง...ได้ยินเห็นรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่...?
วิ่งตามมาผ่านกระจกมองหลัง...
พร้อมเสียง..”ตืดๆ”...ไล่หลังมา...
ติดตามมาด้วยรถขบวนอีกสองสามคัน...
???
ที่แน่ๆคือมีรถแวนหรูหราคันหนึ่ง...
รถทุกคันที่อยู่แถวๆนั้น...
ก็เลยหลีกทางให้...
ส่วนตัวผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรมากมาย...
เข้าใจว่าท่านเหล่านั้นคงจะมีภารกิจอะไรซักอย่าง...
เพียงแต่ตัวเองรู้สึกมีสิทธิ์ใช้ถนน...
“น้อยกว่า” คนที่อยู่ในขบวนรถดังกล่าว...
สิ่งที่ผมคิดต่อมาก็คือ...
คนที่อยู่ในรถแวนคันหรูนั้น...
เขาเห็นด้วยหรือไม่...
ที่รถนำขบวนทำเสียง “ตืดๆ”...
ไล่คนอื่นให้หลีกทาง...
หรือเพียงแต่เป็นวิจารณญาน...ถือวิสาสะ...
ของรถนำขบวนเท่านั้น...?
ด้วยความที่เข้าไปเป็นที่ปรึกษามาหลายๆที่...
บางบริษัทฯที่มีโอกาสได้เข้าร่วมประชุม...
กับผู้บริหารระดับสูง..หรือตัวเจ้าของกิจการ..
ผมมักจะรู้สึกแปลกๆทุกครั้ง...
เวลาหัวหน้าหน่วยงาน...
เข้ามาเสนอผลงาน...
แล้วชอบพูดเสมอว่า...
“ที่ผลงานดีขนาดนี้...
เพราะผมย้ำนักย้ำหนาในประเด็นนี้...”
หรือเวลามีปัญหาก็มีคำพูดประมาณ...
“ก็ผมเตือนลูกน้องไปแล้วตั้งหลายครั้ง...
ว่าให้ทำแบบนี้...แต่เขาไม่ยอมทำ”...?
หรือไม่ก็...
"ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาทำแบบนี้ด้วย...
ก็บอกไปแล้วตั้งหลายหน"....
(ทั้งๆที่คุณควรจะเข้าใจ...
เพราะคุณเป็นเจ้านายเขานี่เน๊อะ)?
อารมณ์คล้าบๆมอเตอร์ไซค์นำขบวน...
ที่ทำเสียง “ตืดๆ”...เพื่อเอาใจเจ้านาย
ที่นั่งอยู่ในรถคันหลัง...
โดยไปด้อยค่าคนที่อยู่รอบข้าง...
ซึ่งจะว่าไปแล้วความเห็นส่วนตัว...
ไม่จำเป็นต้องเอาอกเอาใจเจ้านายขนาดนั้นก็ได้...
การทำให้ตัวเองรู้สึกมีความสำคัญมากขึ้น...
โดยไปทำให้คนอื่นรู้สึกมีค่าน้อยลง...
ไม่น่าจะใช่วิถีของคนที่มี “คุณค่า”ในตัวเองครับ...
???
บทความทั้งหมดนี้ไม่มีลิขสิทธิ์เผยแพร่ได้ตามสะดวก
อ่านย้อนหลังได้ที่
www.underdog.run
-บุ้ง ดีดติ่งหู-
Marketing&Sales Consultant
The Underdog Marketing
19 มค. 65
Line id: wichawut_boong
Email: [email protected]
EP111: ไม่จำเป็นต้องเพิ่มคุณค่าตัวเอง
ด้วยการ “ด้อยค่า” คนอื่น?
วันก่อนระหว่างขับรถอยู่บนทางด่วน...
ตัวผมเองก็อาศัยเลนตรงกลางเป็นที่อยู่อาศัย...
ตอนนั้น..รถแน่นหน่อยๆแต่ไม่ถึงกับไม่ขยับ...
ก็ขับตามรถคันหน้าไม่เรื่อยๆ...
แว๊บหนึ่ง...ได้ยินเห็นรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่...?
วิ่งตามมาผ่านกระจกมองหลัง...
พร้อมเสียง..”ตืดๆ”...ไล่หลังมา...
ติดตามมาด้วยรถขบวนอีกสองสามคัน...
???
ที่แน่ๆคือมีรถแวนหรูหราคันหนึ่ง...
รถทุกคันที่อยู่แถวๆนั้น...
ก็เลยหลีกทางให้...
ส่วนตัวผมก็ไม่ได้ติดใจอะไรมากมาย...
เข้าใจว่าท่านเหล่านั้นคงจะมีภารกิจอะไรซักอย่าง...
เพียงแต่ตัวเองรู้สึกมีสิทธิ์ใช้ถนน...
“น้อยกว่า” คนที่อยู่ในขบวนรถดังกล่าว...
สิ่งที่ผมคิดต่อมาก็คือ...
คนที่อยู่ในรถแวนคันหรูนั้น...
เขาเห็นด้วยหรือไม่...
ที่รถนำขบวนทำเสียง “ตืดๆ”...
ไล่คนอื่นให้หลีกทาง...
หรือเพียงแต่เป็นวิจารณญาน...ถือวิสาสะ...
ของรถนำขบวนเท่านั้น...?
ด้วยความที่เข้าไปเป็นที่ปรึกษามาหลายๆที่...
บางบริษัทฯที่มีโอกาสได้เข้าร่วมประชุม...
กับผู้บริหารระดับสูง..หรือตัวเจ้าของกิจการ..
ผมมักจะรู้สึกแปลกๆทุกครั้ง...
เวลาหัวหน้าหน่วยงาน...
เข้ามาเสนอผลงาน...
แล้วชอบพูดเสมอว่า...
“ที่ผลงานดีขนาดนี้...
เพราะผมย้ำนักย้ำหนาในประเด็นนี้...”
หรือเวลามีปัญหาก็มีคำพูดประมาณ...
“ก็ผมเตือนลูกน้องไปแล้วตั้งหลายครั้ง...
ว่าให้ทำแบบนี้...แต่เขาไม่ยอมทำ”...?
หรือไม่ก็...
"ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาทำแบบนี้ด้วย...
ก็บอกไปแล้วตั้งหลายหน"....
(ทั้งๆที่คุณควรจะเข้าใจ...
เพราะคุณเป็นเจ้านายเขานี่เน๊อะ)?
อารมณ์คล้าบๆมอเตอร์ไซค์นำขบวน...
ที่ทำเสียง “ตืดๆ”...เพื่อเอาใจเจ้านาย
ที่นั่งอยู่ในรถคันหลัง...
โดยไปด้อยค่าคนที่อยู่รอบข้าง...
ซึ่งจะว่าไปแล้วความเห็นส่วนตัว...
ไม่จำเป็นต้องเอาอกเอาใจเจ้านายขนาดนั้นก็ได้...
การทำให้ตัวเองรู้สึกมีความสำคัญมากขึ้น...
โดยไปทำให้คนอื่นรู้สึกมีค่าน้อยลง...
ไม่น่าจะใช่วิถีของคนที่มี “คุณค่า”ในตัวเองครับ...
???
บทความทั้งหมดนี้ไม่มีลิขสิทธิ์เผยแพร่ได้ตามสะดวก
-บุ้ง ดีดติ่งหู-
Marketing&Sales Consultant
The Underdog Marketing
Line id: wichawut_boong
Email: [email protected]
เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า